Pieter Duyck (1991), zijn kleurrijke tekeningen worden getypeerd door een specifieke beeldtaal van lijnen, stippen, ritme... Tekeningen met herkenbare personages en vormen nodigen de kijker uit om in elk verhaal mee te stappen. Het zichzelf tegenkomen wordt gekanaliseerd in een sublieme beeldtaal waarbij het werk eigenheid en eerlijkheid ademt. Het experiment met diverse materialen op papier staat centraal in het oeuvre van Duyck, die gelaagdheid krijgt visibiliteit in de vorm en de inhoud van het werk.
